Faalangst, initiatiefloosheid en depressies

Bijna idereen met dementie heeft te maken met faalangst en initiatiefloosheid. Dat is helaas een kenmerk van het ziektebeeld. Daar kunnen mensen met dementie zelf niets aan doen! Het komt door aantasting van de hersenen.

Zowel voor de mens met dementie zelf, als diens familieleden en vrienden kan deze initiatiefloosheid een lastig gegeven zijn. 'Uitleggen' helpt niet veel om deze initiatiefloosheid te doorbreken. Veel belangrijker is dat mensen met dementie zelf merken dat iets doen leuk en/of zinvol is en zo in kleine stapjes zekerder worden. Net als mensen zonder dementie hebben ook mensen met dementie 'prikkels' nodig om actief te worden. Vaak gaat dit om een gebaar of een gezichtsuitdrukking, oftewel non-verbale communicatie. Ook een geur of iets samen doen kan prima helpen om iemand in actie te krijgen.

Door teveel uit handen te nemen of iemands falen te benoemen, zal de faalangst toenemen in plaats van verminderen...

Depressies

Ongeveer éénderde van alle mensen met dementie heeft in de loop van het jarenlange ziekteproces te maken met een ernstige depressie. Soms komt dat zelfs meermaals tijdens het ziekteproces voor. Depressies hebben enorm veel invloed op het functioneren van de persoon met dementie, maar ook op diens naasten.

Het goede nieuws is dat depressies - in tegenstelling tot de dementie zelf - behandelbaar en geneesbaar zijn. Een dergelijke behandeling bestaat meestal uit een combinatie van: veel naar buiten gaan (licht en natuur), bewegen, gespreksvoering en medicatie. Deze vier dingen werken ook preventief om depressies te voorkomen. 

Twijfel je, of er naast de dementie ook sprake is van een depressie, ga dan naar de huisarts of een psycholoog om dat te laten diagnostiseren.